O rewitalizacji
Zagadnienia odnoszące się do pojęcia odnowy miast obejmują problemy zatrudnienia, tworzenia nowych miejsc pracy, jak i lepszych warunków ekologicznych w mieście, zrównoważenia w rozwoju miasta. Na tym tle rewitalizacja jest systemem działań, mającym na celu odnowę dawnych dzielnic, rozwój ich funkcji mieszkaniowej, gospodarczej, społecznej oraz znacznych walorów przestrzennych i kulturowych. Zgodnie z nazewnictwem przyjętym w niektórych środowiskach technicznych i ekonomicznych rozróżnia się tu następujące pojęcia składowe rewitalizacji:
• remonty – tj. przywrócenie takiego stanu budynku, jaki istniał na początku poprzedniego cyklu eksploatacji,
• modernizację – tj. remonty uzupełnione wprowadzeniem nowych, sprawniejszych lub dodatkowych elementów wyposażenia, podnoszących komfort,
• rewaloryzację – tj. przywrócenie wartości, czyli remont lub modernizację obiektów o szczególnej wartości zabytkowej. Rewaloryzacja wymaga dodatkowych prac badawczych i budowlanych w celu wyeksponowania tych wartości zabytkowych,
• rewitalizację – tj. pojęcie obejmujące wszystkie powyższe zakresy, odnoszące się do kompleksowych akcji podejmowanych w obszarach miasta, szczególnie w starych dzielnicach zdegradowanych. Program rewitalizacji wiąże działania poprzednio wymienione z działaniami zmierzającymi do ożywienia społecznego i gospodarczego.
Powiązanie spraw technicznych, gospodarczych i społecznych w procesach rewitalizacji to nie tylko sprawa terminologiczna, ale istota zagadnienia, które w odróżnieniu od tradycyjnych ujęć odnosi się do całości życia miasta, a nie tylko do jego formy.
(K. Skalski, Projekty i programy rewitalizacji w latach 2000 – 2006. Studium przypadków, Kraków 2006)
Przydatne linki: