13 grudnia 1981 roku władze komunistyczne wprowadziły w Polsce stan wojenny. W trakcie jego trwania życie straciło kilkadziesiąt osób. Tysiące internowano i uwięziono, zwolniono z pracy czy zmuszono do emigracji. Odebrano nadzieję na wolność.
Stan wojenny w Polsce został wprowadzony w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. na mocy uchwały Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 roku, na wniosek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) tymczasowego, niekonstytucyjnego organu władzy, ale faktycznie nadrzędnego wobec konstytucyjnych władz państwowych.
Oficjalnie stan wojenny wprowadzono z powodu pogarszającej się sytuacji gospodarczej w kraju oraz zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego w okresie zimowym. Za najważniejszy argument uznano groźbę interwencji zbrojnej przez pozostałe państwa Układu Warszawskiego, jednak w dniu wprowadzenia stanu wojennego nie zanotowano żadnych ruchów wojsk radzieckich.
Prawdziwym celem wojskowej akcji była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów demokratyzacyjnych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku przez „Solidarność”.
