Kronika – Starogard Gdański w datach

Kronika – Starogard Gdański w datach

Castrum Starigrod 1198-2000

I
  • 11 listopada 1198 – w dokumencie księcia pomorskiego Grzymisława po raz pierwszy pojawia się nazwa Starigrod. Gród wraz z całą, okolicą (m.in. Skarszewami) ofiarował książę rycerzom zakonnym św. Jana.
II
  • 1269 – Odnotowano nową wersję nazwy miasta: Stargarde.
  • 1276 – W jednym z dokumentów zanotowano Staregarde.
  • 1305 – Krzyżacy wykupują Starogard.
  • 1338 – Rozpoczyna się budowa obwarowań grodu.
  • 1339 – Krzyżacy nadają Starogardowi herb.
  • 1348 – Gród otrzymuje chełmińskie prawo miejskie.
  • 1440 – Miasto przystępuje do antykrzyżackiego Związku Pruskiego.
  • 1454 – Przedstawiciele Starogardu składają hołd królowi polskiemu Kazimierzowi Jagiellończykowi.
  • 1461 – Krzyżacy ponownie zajmują miasto.
  • 1465 – Oblężenie Starogardu przez wojska królewskie.
III
  • 1466 – Załoga krzyżacka opuszcza miasto. Starogard jako część tzw. Prus Królewskich wraca pod panowanie królów polskich.
  • 1484 – Wielki pożar niszczy połowę miasta.
  • 1525 – W Starogardzie zaczyna się szerzyć luteranizm.
  • 1557 – Protestanci przejmują świątynie katolickie w mieście.
  • 1566 – Po raz pierwszy odnotowano nazwę miasta w formie Starogard.
  • 1572 – W Starogardzie odbywa się sejmik szlachty pomorskiej.
  • 1599 – Katolicy odzyskują utracona farę.
  • 1600 – Spisany zostaje wilkierz starogardzki – zbiór praw miejskich.
  • 1626-29 – Miasto cierpi skutki wojny szwedzkiej.
  • 1655 – Starogard okupują Szwedzi. Opuszczą miasto dwa lata później.
  • 1749 – Pożar wyniszcza południową część miasta.
  • 1769 – Z inicjatywy Józefa Wybickiego, posła na Sejm Rzeczypospolitej, zawiązuje się w Starogardzie konfederacja pomorska, jako część antyrosyjskiej konfederacji barskiej, w obronie całości granic Rzeczypospolitej. Starogard był pierwszym miastem n a Pomorzu, które przystąpiło do ruchu barskiego. Wielu starogardzian zginęło w starciach z wojskami rosyjskimi (m.in. pod Kcynią) oraz w obronie Wawelu (1772).
IV
  • 1772 – Wojsko pruskie zajmuje Starogard. Zaborcy pozostaną w mieście 148 lat.
  • 1792 – Kolejny wielki pożar niemal doszczętnie niszczy miasto.
  • 1807 – Wojska generała Jana Henryka Dąbrowskiego zajmują na krótko miasto.
  • 1832 – Przez Starogard maszerują kolumny powstańców listopadowych, udających się na emigrację, po upadku powstania.
  • 1846 – Florian Ceynowa przygotowuje chłopski atak na garnizon pruski w Starogardzie. Wydarzenie to wyprzedza europejską Wiosnę Ludów.
  • 1862 – Jako jedna z pierwszych na ziemiach polskich powstaje w Starogardzie straż pożarna.
  • 1893 – Rozpoczyna się budowa wielkiego kompleksu szpitala w Kocborowie.
  • 1903 – Starogardzkie siostry elżbietanki otrzymują własny „klasztorek”.
  • 1908 – W mieście zawiązuje się gniazdo Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.
  • 1918 – Rada Robotniczo – Żołnierska przygotowuje miasto do przejęcia z rąk pruskich.
V
  • 29 stycznia 1920 – Wojska polskie, dowodzone przez generała Józefa Hallera, obejmują Starogard w imieniu Niepodległej Rzeczypospolitej. Do miasta przybywa 65 pułk piechoty, zwany starogardzkim.
  • 1923 – Starogard gości prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego.
  • 1925 – Rozpoczyna działalność Starogardzki Klub Sportowy.
  • 1926 – Do Starogardu przybywa 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich, owiany legendą po pamiętnej szarży na okopy rosyjskie w 1915 roku (porównywanej do Somosierry, wielokrotnie opiewanej, m.in. w pieśni Czerwone maki na Monte Cassino).
  • 1927 – Przybyły do stolicy Kociewia prezydent RP Ignacy Mościcki przyjmuje honory króla kurkowego Bractwa Strzeleckiego. Ponownie odwiedzi Starogard w roku 1929.
  • 1928 – ukazuje się pierwsza polska monografia Starogardu – Królewskie miasto Starogard – stolica Kociewia. Jej głównym autorem był pierwszy po zaborach polski burmistrz miasta – Jan Buchholz, współautorem Andrzej Szklarski.
VI
  • 2 września 1939 – Miasto przechodzi pod okupację niemiecką. 12 września hitlerowcy dokonują pierwszej masowej egzekucji Polaków. Do końca okupacji w Lesie Szpęgawskim zginie około 7 tysięcy ludzi.
VII
  • 6 marca 1945 – Wojska sowieckie wypierają Niemców ze Starogardu. Władzę przejmują komuniści.
  • 1947 – Starogardzianie przenoszą uroczyście prochy ekshumowanych ofiar zbrodni z Lasu Szpęgawskiego oraz prochy śp. księdza prałata Henryka Szumana z Fordonu na cmentarz katolicki w mieście. Symboliczne prochy ofiar sowieckich zostaną tu złożone w 1993 roku.
  • 1949 – W mieście rozpoczyna działalność pierwsza szkoła świecka Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
  • 1950 – Wchodzi w życie nowa urzędowa nazwa miasta: Starogard Gdański.
  • 1956 – Powstaje Zrzeszenie Kociewskie. Starogardzianie fundują pomnik Adamowi Mickiewiczowi.
  • 1963 – Inauguracja corocznych Dni Kociewia.
  • 1973 – Rozpoczyna działalność Towarzystwo Miłośników Ziemi Kociewskiej.
  • 1974 – Oddanie do użytku nowoczesnego szpitala rejonowego.
  • 1980 – Fala strajków sierpniowych ogarnia całe miasto. Powstaje Międzyzakładowy Komitet Strajkowy.
  • 3 maja 1981 – z inicjatywy NSZZ Solidarność odbywa się na Rynku msza św. polowa w intencji Ojczyzny. Przybyło ponad 15 tysięcy mieszkańców miasta.
  • 1983 – Z połączenia MDK i ZDK Polfa powstaje Starogardzkie Centrum Kultury.
VIII
  • 27 maja 1990 – Pierwsze po wojnie wolne wybory do samorządu terytorialnego.
  • 1993 – Rada Miejska powołuje na uroczystej sesji Komitet Honorowy Obchodów 800-lecia Starogardu.
  • 1998 – Uroczyste obchody Jubileuszu 800 – lecia miasta.

Opracował: Ryszard Szwoch
Współpraca: Piotr Szubarczyk
Aktualizacja: SSP ds. PMiWZ