Wspólną naukę, gry, zabawy, koncerty, spotkania i wyjazdy zastąpiła praca zdalna i indywidualna pomoc w codziennym życiu. COVID-19 mocno ograniczył tegoroczną działalność organizacji i stowarzyszeń w ramach Społecznego Centrum Pomocy Rodzinie. – To był trudny rok, pełen wyzwań – podsumowują go pracownicy.
Społeczne Centrum Wspierania Rodziny to specjalnie przygotowane miejsce w mieście, które służy rodzinom z obszaru rewitalizowanego. Znajduje się w dawnym budynku szkoły nr 5 przy ul. Kościuszki 65. Budynek SCWR został kompleksowo wyremontowany i przystosowany do pełnienia funkcji społecznych w ramach projektu Rewitalizacja Śródmieścia, dofinansowanego z funduszy unijnych. Specjaliści, pedagodzy, psycholodzy i nauczyciele, zatrudnieni w Centrum, od 1 kwietnia 2019 roku wspierają osoby z trudnościami życiowymi. Ich działania służą podnoszeniu ich poczucia własnej wartości i zapobieganiu wykluczeniu społecznemu.
Zajęcia edukacyjno – wychowawcze w Centrum organizuje Fundacja In Fortes oraz harcerze ze Starogardzkiego Hufca ZHP. Pomoc psychologiczną i wsparcie w trudnych życiowo sytuacjach oferuje Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę.
Niestety w tym roku pandemia koronawirusa pokrzyżowała plany organizatorów zajęć i oczekiwania uczestników projektu. Sytuacja zmusiła jednych i drugich do zmiany stylu pracy i sposobu komunikacji. Podsumowując wszystko to, co się do tej pory wydarzyło w Społecznym Centrum Wsparcia Rodziny, można powiedzieć, że ten rok zaczął się bardzo dobrze. Jeszcze pod koniec 2019 roku trzydziestka podopiecznych wspólnie z pedagogami przygotowała przedstawienie dla rodziców pod nazwą „Koncert Wigilijny”.
– Uczestniczyły w nim wszystkie nasze dzieci. Dla niektórych było to pierwsze publiczne wystąpienie przed tak dużą grupą słuchaczy. Również część rodziców po raz pierwszy zobaczyła i uświadomiła sobie, jak zdolne mają pociechy. Dzięki pracy nad przedstawieniem, wiele z podopiecznych SCWR, funkcjonując na co dzień z „etykietą” dziecka przeciętnego i niezdolnego, uwierzyło we własne siły i możliwości. Dzieci, które nigdy nie miały szansy na odniesienie sukcesu w szkole, nagle zostały dostrzeżone i docenione. To był naprawdę piękny i wzruszający koncert – powiedział Marek Ejsmont prezes Fundacji In Fortes.
Gry, zabawy i nauka
Zaraz na początku stycznia podopieczni SCWR przeżyli swoją pierwszą wspólną „noc w świetlicy”. Na spanie poza domem i oglądanie filmów z rówieśnikami zgodziło się aż 28 uczestników projektu. – Byliśmy pełni obaw, ale ostatecznie okazało się, że jedynym wyzwaniem tego wieczoru było ułożenie 28 materacy w największej sali. Dzieci były niezwykle zdyscyplinowane i bardzo przejęte samym wydarzeniem – z uśmiechem wspominają wychowawcy.
W styczniu uczestnicy projektu wyjechali do Pucka na zimowisko, którego organizatorem był Starogardzki Hufiec ZHP. Tematyką zimowego zjazdu było „Ja też mogę być superboharerem”. Plan zajęć został tak skonstruowany, aby dzieci w prosty i ciekawy sposób odnajdywały w sobie siłę i motywację do działania. Służyło to budowaniu poczucia ich własnej wartości i odnajdywania w sobie przekonania, że mogą i potrafią. W roli autorytetu i reprezentanta takiej właśnie postawy wystąpił Jaś Mela. To jego historia wiodła uczestników zimowiska przez zajęcia wzmacniające poczucie ich wyjątkowości i różnych kompetencji.
Zajęcia w miesiącu lutym obejmowały zabawy animacyjne, integracyjne, edukacyjne, zajęcia na wolnym powietrzu, często tematycznie związane z porą roku, zmianami w przyrodzie i nadchodzącymi świętami, jak dzień zakochanych czy „Tłusty Czwartek”.
Pod znakiem pandemii
Od 12 marca do połowy czerwca ze względu na sytuację epidemiologiczną w Polsce wszystkie zajęcia stacjonarne zostały zawieszone. Był to trudny czas zarówno dla dzieci jak i wychowawców. Po ponad miesięcznej przerwie w realizacji zadań opiekuńczo-wychowawczych, po opanowaniu zdalnych form pracy, rozpoczął się nowy etap funkcjonowania placówki. Każde dziecko otrzymało „pakiet startowy” – zestaw materiałów do zajęć, które były realizowane za pośrednictwem strony internetowej. Wychowawcy dostarczyli te materiały bezpośrednio do miejsc zamieszkania wychowanków.
Wraz ze stabilizacją sytuacji epidemicznej w kraju i możliwością ponownego otwarcia placówki w trybie stacjonarnym, powrócono do zajęć z bezpośrednim udziałem dziećmi, oczywiście przy zachowaniu reżimu sanitarnego. Podczas, gdy szkoły nadal pozostały zamknięte, SCWR stało się dla stałych bywalców placówki jedyną możliwością szerokiego kontaktu z rówieśnikami i wychowawcami. – Pandemia zmusiła nas do jeszcze większej pracy – przyznaje dalej Marek Ejsmont – musieliśmy nauczyć się nowych zasad i form współpracy z dziećmi zgodnie z obowiązującymi obostrzeniami. Powodowało to oczywiście pewne trudności w prowadzeniu zajęć, gdyż jako to dzieci – nieustannie konwersowały ze swoimi koleżankami i kolegami, zapominając o dystansie i ostrożności.
Latem pandemia wyhamowała leciutko i podopieczni SCWR mogli wyjechać na letni obóz do Skrzyni. Pobyt na obozie był dla wielu z nich pierwszą lekcją samodzielności. Dzieci spały w wojskowych namiotach, musiały same dbać o prządek, dyżurować przy posiłkach, wystawiać obozową wartę. Oprócz tego oczywiście były kąpiele w jeziorze, mnóstwo zabaw, gier terenowych, pływanie łódkami i kajakami oraz wycieczki do Malborka i Gdyni.
Początek nowego roku szkolnego zapoczątkował zajęcia w placówce dla kolejnej dziesiątki nowych uczestników projektu. Dzieci szybko się zaaklimatyzowały i zaprzyjaźniły z pozostałymi wychowankami. Tak zintegrowana grupa rozpoczęła wspólne warsztaty socjoterapeutyczne i zajęcia edukacyjno-wychowawcze. Niestety powracająca fala zachorowań na COVID-19 spowodowała ponowne zamknięcie wszystkich placówek edukacyjnych i opiekuńczo-wychowawczych. Jednak zdobyte doświadczenia podczas wiosennego lockdownu, sprawiły, że wychowawcy z miejsca podjęli pracę w trybie zdalnym, która według wstępnych prognoz potrwać może do połowy stycznia 2021 r.
Bilans działań roku 2020
Podsumowując mijający rok w zajęciach prowadzonych w Placówce Wsparcia Dziennego (SCWR) uczestniczyło prawie 50 osób, co stanowi 57% grupy docelowej projektu. Dzieci uczyły się przyrządzać różne potrawy m.in. owocowe koktajle, własnoręcznie komponowane zapiekanki, gofry, przepyszne ciasta, hamburgery – wszystko to w ramach zajęć kulinarnych. Konstruowały i programowały roboty, budowały karmniki dla ptaków, pojazdy modelarskie, ogólnie dużo majsterkowały, a także uczestniczyły w zajęciach artystycznych, teatralnych, sportowych i komputerowych, które rozwijały ich kreatywne myślenie i wrodzone zdolności. Uczestniczyły też w terapii pedagogicznej, socjoterapii, choreoterapii i zajęciach z zakresu doradztwa zawodowego. Miały przy tym zapewnione wsparcie psychologiczne.
W ciągu roku wydano w placówce 4950 posiłków obiadowych. Zorganizowane były także wyjścia do kina, sali zabaw sensorycznych i kręgielni. Główną opiekę w tym zakresie sprawowali członkowie Fundacji In Fortes oraz Związek Harcerstwa Polskiego.
Z kolei Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę w 2020 roku zrealizowała ponad 600 godzin wsparcia dla mieszkańców. W tym ponad 200 indywidualnych konsultacji psychologicznych dla dzieci, niewiele mniej spotkań psychologicznych dla rodziców i rodzin, kilkadziesiąt porad prawnych i kilkanaście wizyt psychiatrycznych. W bieżącym roku uruchomiła również nową formę wsparcia – konsultacje indywidualne i warsztaty umiejętności społecznych, z których skorzystało już kilkadziesiąt osób. Mimo przeciwności związanych z koronawirusem, uruchomione zostały warsztaty dla rodziców dzieci w wieku wczesnoszkolnym – grupy szczególnie potrzebującej wsparcia, w tym trudnym czasie.
Niestety rok 2020 z przyczyn obiektywnych nie zakończy się wspólną choinką i kolejnym przedstawieniem dla rodziców, ale wszyscy żywią nadzieję na szybki powrotu do normalności.
Projekt uzyskał wsparcie finansowe w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego 2014 – 2020, Osi priorytetowej 6, Działania 6.2 Usługi społeczne, Poddziałania 6.2.2 Rozwój usług społecznych w kwocie 2 817 278,91 zł.
