Ratusz Miejski w Starogardzie Gdańskim
Ratusz Miejski jest usytuowany na środku placu o powierzchni około 0,40ha. Został wpisany do gminy miejskiej 1 lutego 1845 roku. Kolejne wpisy były uzupełniane w księdze wieczystej (tom VII, karta 312) w 1875 i 1887 roku.
Po wielkim pożarze miasta, do którego doszło na skutek zaprószenia ognia w 1792 roku, Ratusz został odbudowany na XIV-wiecznych fundamentach. Budynek miał kształt prostokąta, odbudowano go przy użyciu czerwonej cegły w 1893 roku. Budynek wieńczy dwuspadowy dach. Ściany zewnętrzne okalają neorenesansowe elewacje okien. Dach wieńczy sygnaturka z datą 1339, co wiąże się z ukończeniem budowy miasta oraz nadaniem herbu i pieczęci miejskiej. W podziemiach zachowała się stara, XIV-wieczna cegła gotycka oraz przybudówki wykonywane w okresach renesansu i baroku.
Według jednej z legend z podziemi Ratusza biegły cztery korytarze łączące baszty narożne naszego miasta, które od wielu lat są zamurowane.
O istnieniu budynku Ratusza Miejskiego można znaleźć informacje w różnych publikacjach. W jednej z nich czytamy, że już w XIV wieku istniała siedziba Ławy Miejskiej, która była lokalnym organem samorządowym nadzorującym i regulującym życie mieszkańców miasta.
W Ratuszu miało miejsce wiele ważnych wydarzeń związanych z historią Starogardu.
Z zapisów kronikarskich można dowiedzieć się, że w Ratuszu gościło wiele prominentnych osób: król Kazimierz Jagiellończyk przebywał tu 28-29 kwietnia 1457 roku. Zawitał tu także Jan III Sobieski, który pozostawił ślad swojej obecności w postaci wpisu do księgi miejskiej.
W budynku Ratusza 17 sierpnia 1769 roku zawiązała się Konfederacja Pomorska, która stawiała sobie za cel obronę wiary katolickiej oraz wartości narodowych i patriotycznych Polski przedrozbiorowej. Dwa wieki później wydarzenie to upamiętniono na murze Ratusza poprzez wmurowanie tablicy.
Do połowy 1919 roku przed Ratuszem stał pomnik cesarza Niemiec Fryderyka Wilhelma.
W latach 1921-1939 rósł przed Ratuszem symboliczny Dąb Odrodzenia.
W okresie powojennym, od 1945 do 1990 roku, w sąsiedztwie Ratusza znajdował się pomnik żołnierza polskiego i radzieckiego.
W 1960 roku przy byłej fontannie posadzono dwa Dęby Tysiąclecia.
Na fali przemian społecznych po pamiętnych strajkach sierpniowych w 1989 roku wkopano przed Ratuszem drewniany krzyż z napisem „Ofiarom komunizmu”. Krzyż został przeniesiony 17 września 1991 roku do Baszty Gdańskiej przy ulicy Bocznej.
Archeologiczne odkrycie na starogardzkim rynku
Podczas modernizacji Rynku w 2017 roku odkryto średniowieczne mury dawnego Ratusza. Na południowej stronie Rynku znaleziono ceglane, gotyckie, szerokie mury, które prawdopodobnie pochodzą z XIV wieku. W odkrytych piwnicach widać, że cegły mają różny format i różne wiązanie. Z całą pewnością na przestrzeni lat były one przebudowywane, na co wskazują cegły XVII wieczne. Na podstawie odkrytych podpiwniczeń można wywnioskować, że pierwotny ratusz był co najmniej dwa razy większy od obecnego.
Decyzją Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków zostały one zasypane. Jednak obrys murów utrwalony został w nawierzchni, która przykryła archeologiczne znalezisko.
źródło: Album na 100-lecie rocznicy powrotu Starogardu do Państwa Polskiego
Ratusz jest obecnie używany przez Muzeum Ziemi Kociewskiej, które organizuje w nim wystawy czasowe. W budynku mieści się także Sala Ślubów miejscowego Urzędu Stanu Cywilnego. W sali konferencyjnej odbywają się spotkania różnych środowisk i grup społecznych.
źródło: „Kalendarz Starogardzki na rok 2022” Muzeum Ziemi Kociewskiej, Starogard Gdański 2021
źródło: kociewiakflying
źródło: kociewiakflying
Ratusz jest jedną z atrakcji turystycznych Starogardu – trasa turystyczna “Korona i Krzyż”.
Koniecznie sprawdź także pozostałe sekcje naszej strony: